τριτεξάδελφος

ο, θηλ. τριτεξαδέλφη, η, Ν

τρίτος εξάδελφος, βαθμός συγγένειας ανάμεσα στα παιδιά τών δεύτερων εξαδέλφων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίτος- + εξάδελφος].